اسلام حضرت عيسي (علیه السلام ) را بنده مقرب الهي و از پيامبران اولوالعزم مي شمارد و وظيفه هر مسلماني است که تمامي پيامبران الهي قبل از خاتم الانبياء ، رسول گرامي اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم ) را تصديق نمايد . همچنين همانطور که در آيه 157 سوره نساء آمده است ، حضرت عيسي مصلوب نگشته و کشته نشده است (1) و هم اکنون به قدرت و اراده الهي زنده مي باشند و در زمان ظهور مهدي موعود (عج)، آن بزرگوار را ياري مي نمايد .
اسلام مقام شفاعت را به طور مقيد و مشروط به اذن الهي تثبيت ميکند و اين مقام را براي اولياء الهي و از آن جمله انبياء و حضرت عيسي (علیه السلام ) بر مي شمارد . اما اين شفاعت ، بي چون و چرا و مستقل از نظر خداوند نمي باشد ( همانگونه که اين امر در آيات متعدد قرآن آمده است از جمله در آيه 23 سوره سبا (2) و در آيه 109 سوره طه (3) ذکر شده است ). از نظر آئين آسماني اسلام ، هرفرد که متولد مي گردد نه تنها گنهکار نيست ، بلکه استعداد بالقوه شناخت واقعيتها را به صورت کلی در وجود خود از جانب خدواند به وديعت دارد . و اين همان است که قرآن از آن به فطرت تعبير مينمايد(4) . پس هر انساني در بدو تولد طيب و طاهر و داراي جهت گيري به سمت حقيقت ، پاي به دنيا مي گذارد ؛ اما در دنيا مردم به دو گروه تقسيم ميشوند : عده اي پاي بر روي تمايلات فطري و الهي خود مي گذارند و عده اي ديگر اين استعدادهاي فطري را شکوفا مي کنند . از ديد اسلام ملاک ارزش هر فرد به ميزان ايمان و عمل او به فرامين الهي ( اعم از بايدها و نبايدها ) است که قرآن کريم از آن تعبير به تقواي الهي ( رعايت جانب خدا ) مي نمايد و ميفرمايد : ". . . گرامىترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست . . . "(5) پس در منطق اسلام نژاد و رنگ و زبان و . . . ملاک برتري نيست . |
