باسمه تعالی

 جایگاه فاطمه در کلام پیامبر

خداوند در مورد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)  در قرآن می فرماید:

"و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏گويد! آنچه مى‏گويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست!"⁽¹⁾

از گفتار و رفتار رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نسبت به فاطمه (سلام الله علیها) به خوبی روشن می‌شود که علاقه‌ی آن حضرت به دخترش فاطمه، بیش از حد محبت یک پدر نسبت به دخترش بوده و حساب دیگری در کار بوده که به ایمان و تقوی و اعمال و رفتار فاطمه مربوط می‌شود، و گرنه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرزندان دیگری هم داشت اما درباره‌ی آنها نگفته «بضعة منی» یا «روحی التی بین جنبی» و یا «احب الناس الی». روشن است که این رفتار رسول خدا برای آشكار كردن عظمت مقام و فضايل ايشان و نشان دادن ايشان به عنوان نشانه و پرچم هدايت برای جامعه مسلمين بوده است.

و باز این اظهار علاقه و محبت تنها به منظور دلجویی از فاطمه نبود . عده‌ای فرض نموده اند که فاطمه چون مادر خود را از دست داده بود پیغمبر می‌خواست دختر کوچکش از نداشتن مادر رنج نبرد، و عقده‌ای برای او ایجاد نشود. این اظهار علاقه و محبت، تا پایان عمر پیغمبر یعنی هنگامی هم که فاطمه شوهر کرد و بچه‌دار هم شده بود و بلکه تا آخرین ساعات زندگی ادامه داشت و هیچ تغییری در آن پیدا نشد، بلکه روز به روز زیادتر می‌شد، و فاطمه تنها زنی بود که پیغمبر در هنگام رحلت اسراری به او گفت، و آهسته و به طور خصوصی با او صحبت کرد، تا آنجا که عایشه می‌گوید: پیغمبر را می‌دیدم هر گاه فاطمه نزد او می‌آید بر می‌خاست و او را در برگرفته می‌بوسید و در جای خود می‌نشانید- عایشه  به پیغمبر می‌گفت: این چه کاری است که می‌کنی؟ می‌فرمود:

"ای عایشه هرگاه مشتاق بهشت می‌شوم گلوی فاطمه را می‌بوسم."⁽²⁾

و باز از عایشه نقل شده که می‌گفت:

"از مردان کسی نزد پیغمبر محبوبتر از علی نبود و از زنان کسی را بیشتر از فاطمه دوست نمی‌داشت."⁽³⁽

و نیز نقل شده است: "پیغمبر هر گاه به سفری می‌رفت آخرین کسی را که با او خداحافظی می‌کرد فاطمه بود و چون از سفر بازمی‌گشت نخستین کسی را که به دیدنش می‌رفت فاطمه بود."⁽⁴⁽

و روایات متعددی در باب جایگاه استثنایی فاطمه از آن حضرت رسیده مانند:

"(ای فاطمه!) خداوند به جهت خشم تو غضبناک و به واسطه رضای تو خشنود می شود." ⁽⁵⁾ یا "فاطمه (سلام الله علیها) پاره تن من است؛ مرا آشفته و نگران می کند، هر آن چه که او را آشفته و نگران کند و مرا ناراحت می سازد، هر چه که او را ناراحت کند." ⁽⁶⁾

در حدیثی دیگر  است که ابن‌شهر آشوب از قاضی ابومحمد کرخی از امام صادق (علیه السلام) از فاطمه ^{(سلام الله علیها)} روایت کرده که چون آیه‌ی شریفه‌ی «لا تجعلوا دعا الرسول بینکم کدعا بعضکم»⁽⁷⁾ نازل شد و بدین وسیله دستور آمد که مسلمانان پیغمبر را مانند افراد دیگر به نام نخوانند و «یا محمد» نگویند بلکه او را با عنوان «یا رسول‌الله» و «یا ایها النبی» و امثال آن صدا بزنند،- فاطمه گوید: من دیگر جرات  نکردم او را به عنوان «پدر جان» صدا بزنم و چون خدمت او رسیدم من هم طبق دستور گفتم: «یا رسول‌الله» و یکی دو بار این جمله را تکرار کردم، دیدم پیغمبر خدااز من رو گردانده و در بار سوم رو به من کرده گفت:

ای فاطمه این آیه درباره‌ی تو و خاندان و نسل تو نازل نشده، زیرا تو از من هستی و من از توام، این آیه درباره‌ی جفا پیشه‌گان و تندخویان از قریش- آنها که فخر فروش و متکبر هستند- نازل شده، اما تو همان گونه مرا به عنوان «پدر» صدا بزن که آن نام دلم را بهتر زنده می‌کند و بیشتر مورد خشنودی و رضایت پروردگار است. ⁽⁸⁾

براستی اين همه تأکيد و تکريم حضرت زهرا (سلام الله عليها) که در مورد هيچ صحابه‌ای نظير نداشته است، برای امت اسلامی و مدعیان اسلام در عصر حاضر چه پيامی دارد و چه جايگاهی از ايشان را برای یکایک مسلمین ترسيم می‌کند؟

برگرفته از "زندگانی حضرت زهرا و دختران آن حضرت"، نوشته هاشم رسولی محلاتی. (با اندکی تصرف و اضافات)

سایت رشد، 20 جمادی الثانی سالروز ولادت

حضرت زهرا (علیها سلام)،

پاره تن رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)

را به همه مسلمانان جهان، مخصوصا شما دوست عزیز تبریک می‌گوید.

 پایگاه اسلامی ـ شیعی رشد

پاورقی ها:

1. "و ما ينطق عن الهوی إن هو إلّا وحى‏". سوره مبارکه نجم، آیات 3 و 4.

2. "یا عایشه اذا اشتقت الی الجنه قبّلت نحر فاطمه". بدین مضمون چند حدیث از اهل سنت نقل شده به فضایل المسلمین جلد 3 صفحه 127 مراجعه شود.

3. "ما کان احد من الرجال احب الی رسول‌الله من علی و لا من النساء احب الیه من فاطمه" . و بدین مضمون بیش از 50 حدیث از طریق اهل سنت از عایشه و دیگران نقل شده با احقاق الحق ،ج10، صص167 -182 مراجعه شود

4. "ان رسول اللّه (صلی اللّه علیه و آله) و سلم إذا سافر کان آخر عهده بانسان من أهله فاطمه (علیها السلام)، و أول من یدخل علیه إذا قدم فاطمه (علیها السلام)." فضائل الخمسه،ج3، ص 126 و 127 به نقل از صحیح ابی داوود ج26 و مستدرک صحیحین، ج1، ص489.

5. "(یا فاطمة) إن الله یغضب لغضبک و یرضی لرضاک." مستدرک حاکم جلد 3 صفحه 154.

6. "فاطمة بضعة مني یریبني ما أرابها و یؤذیني ما آذاها." صحیح بخاری جلد 6 صفحه 158

7. سـوره‌ي نـور، آیه 63

8. "یا فاطمه انها لم تنزل فیک و لا فی اهلک و لا فی نسلک، انت منی و انا منک، انما نزلت فی اهل الجفا و الغلظه من قریش، اصحاب البذخ و الکبر، قولی: یا ابه فانها احیی للقلب و ارضی للرب." منـاقب ابن شـهر آشوب،ج3، ص320