باسمه تعالی

"تقوای مسیحایی"

یکی از تعالیم مشترک میان همه ادیان الهی، پرهیزکاری و تلاش برای صیانت از روح در سایه اطاعت و بندگی است. هر بار پیامبری از جانب خدا به سوی بشر آمده، در کنار همه آموزه‌‏های خود، تأکید ویژه‌‏ای بر رعایت حریم الهی نموده و بر این مبنا همواره پیروان خویش را به پرهیزکاری و تقوا تشویق کرده و از نافرمانی خدای جهان برحذر داشته است.

از آنجا که پیراستگی روحی و کسب کمالات معنوی شرط ورود به ملکوت خدا است، گاهی حتی در ارتباط خاص بین پروردگار و فرستاده‏‌هایش نیز سخن از فرمان‌برداری و رعایت پروای الهی است. این موضوع در یکی از گفتگوهای ویژه بین خداوند متعال و پیامبر بزرگ الهی، حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) کاملاً منعکس است که بخشی از آن را با هم می‏‌خوانیم:

"اى عيسى! در هر جا هستى مرا در نظر داشته باش و گواهى ده كه من تو را آفريدم و تو بنده من هستى ... باید زبانت در پنهان و آشکار يكى باشد، و همینطور دل و ديده‌‏ات! ... از هر میلی كه تو را از من دور می‌سازد دورى كن؛ و بدان كه تو براى من همچون رسولی امين هستی؛ پس از من بر حذر باش ...

اى عيسى! در خلوتگاه‌‏هاى دنيا، يادم را از صفحه خاطر مزداى ... به كار نيك شاد باش كه مورد پسند من است، و بر كار بد گريه كن كه زشت و بدنماست، و آنچه دوست ندارى با تو كنند با ديگران مكن ...

اى عيسى! از من پروا کن و بنده‌‏هايم را نیز از من برحذر بدار؛ شايد گنه‌كاران از آنچه مى‏‌كنند دست بكشند و آنان جز از سر آگاهى به هلاكت نمی‏‌رسند... (بدان که) محبوب‌ترين شما نزد من فرمان‏‌برترين شماست و نيز آنكه بيش از ديگران از من پروا کند ...

اى عيسى! به ستمگران بنى‏‌اسرائيل بگو:"...آيا از من برات آزادى براى شما رسيده يا از من امان‌‏نامه‌‏اى دريافت كرده‌‏ايد؟ يا آنکه خود را در معرض كيفر من قرار مى‌‏دهيد؟ به خودم سوگند شما را مثلی سازم براى آیندگان!" ...

اى عيسى! در هنگامه سختی‌‏ها از من يارى بجوى؛ چرا که من غمديدگان را فریادرسم و بيچارگان را اجابت مى‏كنم، و منم مهربان‏‌ترین مهربانان."⁽¹⁾

عیسی بن مریم (علیه السلام) نیز بر همین رویه پیروان خویش را نصیحت نمود و آنان را بارها از نزدیک شدن به محرمات خدا بر حذر داشت. آن جناب در یکی از اندرزهای خود خطاب به حواریون می‌فرماید: "موسی نبی الله (علیه السلام) به شما گفت که گناه نکنید و من به شما می‏‌گویم حتی فکر انجام گناه هم نکنید! چرا گه هرکس اندیشه گناه کند، همچون کسی است که در خانه زیبایی آتش روشن کرده است که حتی اگر خانه آتش نگیرد، ولی دود آتش، تزیینات خانه را سیاه و فاسد می‏‌کند."⁽²⁾ این بیان حکیمانه از اهتمام آن پیامبر بزرگوار الهی به تربیت امتی خداترس و پرهیزکار حکایت دارد.

چنین انذارهای اخلاقی و توصیه‌های جدی به رعایت تقوا که در آموزه‌های همه انبیاء الهی وجود دارد، نشان می‌دهد که صرفاً سخن از تبشیر و امیدبخشی برای تعالی بشر کافی نیست و حقیقتاً در سایه همین پروای الهی و پرهیزکاری است که آدمی به مراتب انسانیت به اوج می‏‌رسد؛ آن‌چنان که مادر عیسی، مریم عذرا (سلام الله علیها) نیز در خداترسی سرآمد زنان عصر خود بود و خداوند آن بانوی صدّیقه را برای همه دوران‌ها حجتی آشکار و اسوه‌ای نیکو قرار داد. امام صادق (علیه السلام) می‏‌فرمایند: "در روز رستاخيز زنى را كه به سبب زيبايی‏‌اش به گناه افتاده می‌‏آورند. آن زن مى‏‌گويد: خدايا! تو مرا زيبا آفريدى و به همين سبب به گناه افتادم. در آن هنگام مريم (عليها السلام) را در برابرش حاضر كنند و به وی گويند: آيا تو زيباترى يا او؟ ما او را زيبا آفريديم، اما او به فتنه گرفتار نيامد و به گناه دامن نیالود."⁽³⁾

(برگرفته از کتاب "کافي"، تألیف شیخ کلینی(با اضافات))

سایت رشد، فرا رسیدن سالروز ولادت پیامبر پرهیزگار و بنده صالح پروردگار

حضرت عیسی بن مریم (علیهما السلام)

را به شما دوست عزیز تبریک و تهنیت می‌گوید.

پایگاه اسلامی شیعی رشد

پاورقی ها:

1-  بهشت کافی (ترجمه روضه کافی)، صفحه 172 (مرجع اصلی: کافی، جلد 8، کتاب الروضة، صفحه 131)

2-  کافی، جلد 5، صفحه 542

3-  بهشت کافی (ترجمه روضه کافی)، صفحه 272 (مرجع اصلی: کافی، جلد 8، کتاب الروضة، صفحه 228)