باسمه تعالی

«نزدیک ترین راه»

 "شما را در درگاه خدا شفیع قرار می­دهم و به وسیله شما به او تقرب می­جویم و شما را در همه حالات و کارهایم در پیش روی خواسته­ها و حاجات و تصمیم­هایم (به عنوان شفیع) قرار می­دهم."

)فرازی از زیارت جامعه کبیره ⁽¹⁾ نقل شده از امام هادی (علیه السلام)(

 نمی­دانم چه کنم. مشکلات کلافه ام کرده اند. چه کسی می‌تواند آن‌ها را حل کند؟ با چه کسی می­توانم درد دل کرده و از او کمک بخواهم؟

همه ما کما بیش در چنین شرایطی قرار گرفته ایم و این سوال­ها را از خود پرسیده ایم. گاهی به دنبال شخصی یا چیزی می­گردیم تا به وسیله آن به حاجات خود رسیده و مشکلاتمان را بر طرف کنیم.

بدون شک گرفتاری­ها و حاجات ما هر قدر هم که در نظرمان بزرگ باشند، برآوردن آن برای خداوند آسان است. خدایی که شنوا، دانا، حاضر و قادر است و از رگ گردن به ما نزدیک­تر است،⁽²⁾ تواناترین و بهترین کسی است که می­توان در سختی­ها به او تکیه کرد.

اما خداوند راه تقرب خود را به ما نشان داده است؛ آن جا که در قرآن مجید دستور داده است که برای نزدیک شدن به او به دنبال وسیله بگردیم و آن چه را که وسیله تقرب به سوی اوست، بشناسیم و دست به دامن آن بزنیم: "ای کسانی که ایمان آورده اید! از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید و وسیله‌ای برای تقرب به او بجویید ..."⁽³⁾

در این آیه کریمه، پرهیز از مخالفت با خدا یعنی بر خلاف سنت و قانون الهی حرکت نکرده و در نظام خلقت، تخلف نکنیم.

اگر خوب به عالم هستی بنگریم، در می‌یابیم که نظام خلقت بر پایه توسل بنا نهاده شده است. به عنوان نمونه: خدا می­تواند بدون واسطه بذر را برویاند و تبدیل به یک درخت تنومند کند؛ اما این کار را به وسیله تابش خورشید و ریزش باران انجام می­دهد. این قانون نظام خلقت است. ما نیز هنگام تشنگی، آب را وسیله رفع عطش خود قرار می­دهیم و بدون واسطه آب، نمی­توانیم عطش خود را برطرف کنیم. در همین راستا نیز طبق قانون الهی، برای تقرب به خداوند باید وسیله‌ای پیدا کنیم.

مسلّم است بهترین کسی که می­تواند وسیله رسیدن به خدا را به ما معرفی کند، خود اوست. اما آیا او چنین چیزی را به ما معرفی کرده است؟!

در حدیثی سلمان فارسی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می­کند که:

«خداوند عزوجل می­فرماید: "ای بندگان من! آیا چنین نیست که کسی با حاجت سنگین و بزرگی نزد شما بیاید و شما حاجت او را بر نیاورید، او کسی را که نزد شما آبرومند باشد آورده و نزد شما شفیع قرار می­دهد تا شما به حرمت آن شخص آبرومند و محترم حاجت او را برآورید؟ آیا این طور نیست؟ حال که چنین است پس بدانید گرامی ترین مخلوقات نزد من و با فضیلت ترین و آبرومند ترین آن‌ها در پیشگاه من، محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و برادرش علی (علیه السلام) و ائمه طاهرین (علیهم السلام) هستند. اعلام می­کنم هرکسی که حاجت مهمی دارد و می­خواهد نفعی ببرد و به خواسته هایی برسد، یا بلا و مصیبتی بر او وارد شده و می­خواهد دفع بلا کند، پس باید مرا به وسیله رسول من محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و خاندان طاهرینش (علیهم السلام) بخواند. من به بهترین وجهی که شما به خاطر شخصی آبرومند حاجت کسی را بر می‌آورید، حاجت او را بر خواهم آورد."»⁽⁴⁾

بار دیگر این فراز از زیارت جامعه کبیره را با هم مرور کنیم: "شما [اهل بیت (علیهم السلام)] را در درگاه خدا شفیع قرار می­دهم و به وسیله شما به او تقرب می­جویم و شما را در همه حالات و کارهایم در پیش روی خواسته­ها و حاجات و تصمیم­هایم (به عنوان شفیع) قرار می­دهم."

امام هادی (علیه السلام) در این عبارات نورانی، راه تقرب به خدا را برای ما روشن نموده اند و در قالب زیبای زیارت، «توسل» را که یکی از اعتقادات مهم پیروان و دوست دارانشان است، بازگو فرموده اند.⁽⁵⁾ پیشوای هدایتگرمان، از راه تعلیم این زیارت به شیعیان خود، به بیان حقایق دین و ترویج مکتب شیعه و ولایت اهل بیت (علیهم السلام) به دور از فضای بزرگنمایی پرداخته است. پس چه زیباست ما نیز هم برای آموختن معارف دین خویش، به آبرومندان نزد خدا متوسل ­شویم و از آنان کمک جوییم.

(برگرفته از کتاب: "حبل المتین (شرح زیارت جامعه کبیره)"، تألیف: "آیت الله سید محمد ضیاء آبادی"(با تصرف و اضافات))

سایت رشد، فرارسیدن 15 ذی الحجه، سالروز ولادت

بنده خالص الهی و دهمین حجت برگزیده و هادی

امام علی بن محمد الهادی(علیه السلام)

را به تمامی مسلمانان به خصوص شما دوست گرامی تبریک و تهنیت می‌گوید.

پایگاه اسلامی شیعی رشد

پاورقی­ها:

1- "...مستشفع الی الله عز و جل بکم و متقرب بکم إلیه و مقدمکم أمام طلبتی و حوائجی و ارادتی فی کل احوالی و اموری ..." (من لایحضره الفقیه، جلد 2، صفحه 613)

2- "... و نحن أقرب إلیه من حبل الورید" (سوره ق، آیه 16)

3- "یا أیها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا إلیه الوسیلة ..." (سوره مائده، آیه 35)

4- وسائل الشیعه، جلد 7، صفحه 101

5- توسل یکی از اعتقادات مهم ما شیعیان است. این اعتقاد در بسیاری از روایات اهل سنت نیز بازگو شده است و از کتب معتبر ایشان نیز قابل اثبات است. به عنوان نمونه، احمد بن حنبل، ترمذی، ابن ماجه و بیهقی از عثمان بن حنیف روایت می­کنند که: «مرد نابینایی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: از خدا بخواه مرا بهبود بخشد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: "اگر بخواهی دعا می‌کنم و اگر صبر کنی برای تو بهتر است." گفت: دعا کنید. آن حضرت فرمود: "وضو بگیر؛ وضویی نیکو و این دعا را بخوان: «پروردگارا! من به وسیله پیامبر رحمت به سوی تو می‌آیم و از تو درخواست می‌کنم.‌ای محمد! من برای درخواست حاجتم از خدا نزد تو آمدم و تو را وسیله قرار دادم تا خواسته ام بر آورده گردد. خداوندا! او را شفیع و وسیله من قرار بده.»" (سنن ترمذی، جلد 5، صفحه 229- سنن ابن ماجه، جلد 1، صفحه 441- مسند احمد، جلد 4، صفحه 138و ...) سند این روایت را ترمذی و بیهقی معتبر دانسته اند.