|
باسمه تعالی
"قیمت انسان"
فکر مىکنید فاصله «خودفراموشى» تا «خدافراموشى» چه قدر است؟ از یاد بردن این که: «من کیستم؟»، «که بوده ام؟»، «کجایم؟»، «به کجا مىروم؟»، «چه گونه باید باشم؟»، «چه باید بکنم؟»، «هدفم چیست؟»، «چه مىخواستم؟»، «چه باید بخواهم؟» و ... دهها از اینگونه سؤالها، نشانه نوعى «خود فراموشى»است. همین غفلت و نسیان ها است که انسان را به «گناه»، «تکبر»، «غرور»، «طغیان»، «تباهى» و «دنیازدگى» مىکشاند.
اما این «خود»ى که این همه مهم است و غفلت از آن، هستىسوز، چیست؟ غیر از «خود طبیعى»، که به جنبه فیزیکى و اعضا و اندام و جسم ما مربوط مىشودو غیر از «خود اجتماعى»، که جایگاه ما را در جامعه و در ارتباط با مردم و محیط پیرامون و زندگى شخصى و اجتماعى و صنفى ما مشخص مىسازد، یک «خود انسانى» هم داریم، که موقعیت ما را به عنوان یک «انسان» در مجموعه هستى نشان مىدهد.
شناخت این «خود»، هم لازم تر و هم سودمند تر است.ساختن این «خود» نیز، هم دشوارتر، هم سعادت آور تر است.خیلىها خود طبیعى و خود اجتماعى خویش را مىشناسند، اما در زمینه آن «خود برتر»، یا غافلند، یا خود را به غفلت مىزنند و از اندیشه و تلاش درباره آن طفره مىروند و حاضر نیستند بیاندیشند که درکجاى «دستگاه خلقت» قرار دارند.
این که مىگوییم باید «خود» را شناخت، شامل مجموعه «استعداد»ها و زمینههاى «رشد» نیز مىشود. مواهب الهى و نعمتهایى که ما را احاطه کرده است نیز، در همین محدوده قرار مىگیرد. شناخت «کرامت انسان» و «ارزش وجودى» نیز، جزو همین قلمرو است. آنکه موهبتها و استعدادهاى خود را نشناسد، از «گنج وجود» بىبهرهمىماند و آنکه ارزش و قیمتخویش را نداند، خود را ارزان مىفروشد و آنکه از «بعد الهى» و «خلیفة اللهى» خود بىخبر شد، تن به پستى و گناه و حقارت مىدهد. شرط نخستسودبردن در یک داد و ستد، توجه به بهاى متاع و کالاىخویش است؛ تا آن را ارزان نفروشى و به زیان، معامله نکنى.پیشوایان دین، «بهاى وجود» تو را همسنگ با «بهشت» دانستهاند ونظرشان کارشناسانه است.
امام جواد) علیه السلام) که ایام ولادت ایشان را به جشن نشسته ایم، در این زمینه می‌فرمایند:
"ارزش وجود شما بهشت است و شما قیمتى جز بهشت ندارید، آگاه باشید که خود را جز به بهشت نفروشید."
یعنى اگر خود را به هر چه که کمتر از بهشت باشد بفروشى، زیان کردهاى.خود را با هر چه مبادله کنى، براى خویش در همان حد قیمت گذارى کردهاى.اگر دنیا را «تجارتخانه» اولیاء الهى دانستهاند، ارزش وجود نفیس انسان را هم گوشزد کردهاند، تا خام و بى تجربه و بىخبر از قیمت، به بازار نرود و کلاهى به گشادى دنیا بر سر «وجود ملکوتى» او نگذارند.وقتى که مىتواند خود را اخروى کند، چرا دنیوى؟!و اگر مىتواند فراتر از فرشته رود، چرا فروتر و پستتر از حیوان؟!وقتى نتوانى سرمایههاى وجودى خود را به بهرهورى برسانى و روز بهروز از سرمایه خرج کنى، بى آنکه نفعى به دست آورى، سرانجام روزى همه سرمایه خرج مىشود و تهیدست از این بازار، باز خواهى گشت. اگر «خود» را فراموش نکرده باشى و «بهاى وجود» را بشناسى، خود را زیرقیمت نمىفروشى!
(برگرفته از کتاب "گامی در مسیر "، نوشته حجة الإسلام جواد محدثی)
سایت رشد، 10 رجب، سالروز میلاد پر برکت
سرچشمه حکمت و پیشوای رحمت،
امام محمد بن علی الجواد(علیه السلام)
را به تمامی مسلمین جهان، به ویژه شما دوست گرامی تبریک و تهنیت عرض می‌نماید.
|
