باسمه تعالی

"موعودی از میان رهانندگان"

از دیرباز در میان یهودیان کسانی در این آرزو بودند که قوم بنی اسرائیل استقلال سیاسی خود را باز یابد. لذا تورات که مسیحیان آن را "عهد عتیق" می نامند، از تاریخ قوم یهود و انتظار دور و دراز آنان برای آمدن مسیح موعود حکایت می کند.

 این " رهاننده " که همه از دیر زمان در آرزوی آمدنش بودند، " مسیح " یا " مسیحا " نامیده می شد؛ یعنی " برگزیده ی خدا ".

مسیح در زبان عبری "ماشیح" است و آن استعاره از پادشاه است. در قوم بنی اسرائیل، روغن مقدس همانند تاج بر سر نهادن و شمشیر بر کمر بستن، از تشریفات پادشاهی بود. لذا هنگامی که کسی را در بنی اسرائیل به سلطنت بر می گزیدند، کاهن او را به روغن مقدس مسح می کرد. از این رو در بنی اسرائیل هر پادشاه و بزرگی را مسیح می گفتند.

سر انجام پس از سالها انتظار، خداوند مریم را بر جهانیان برگزید و فرزندی به نام عیسی (علیه السلام) به او عطا کرد، که به پیامبری برگزیده شد. عیسی (علیه السلام) با معجزاتش نشان داد که رسولی برای رستگاری بشر است. بر خلاف دیدی که یهودیان داشتند، بی شک مسیحیت یک دین است، چرا که داعیه دارد که آدمی را به خداوند پیوند می دهد.

گفتنی است که همگی پیامبران، نبوت انبیای پیش از خود را تصدیق می کردند، لیکن پاره ای از آنها ناسخ دین پیامبر پیش از خود بوده اند. اما مسیح (علیه السلام) ناسخ تورات نبود، بلکه آن را قبول داشت و آن را تصدیق کرد. وی در حقیقت اصلاح کننده و تغییر دهنده ی برخی از احکام دین حضرت موسی (علیه السلام) بود. به عنوان مثال او برخی از چیزهای پاکیزه را که به مقتضای عصر حضرت موسی (علیه السلام) بر بنی اسرائیل حرام شده بود، برای آنان حلال کرد. بر این اساس است که مسیحیان منکر نبوت حضرت موسی (علیه السلام) نیستند و به کتاب مقدس یهود نیز احترام می گذارند.

اما یهودیان درباره مسیحیت این گونه نمی اندیشند. زیرا در هنگام تولد مسیح، یهودیان تهمت های فراوانی به مریم وارد ساختتند. آنان بهتان ها و نسبت های ناروایی درباره ی او رواج دادند که گویی او زنی آلوده دامن است!

اما در این راستا، نگاه مسیحیان به عیسی(علیه السلام)، نگاه خاصی است. شخص عیسی مسیح که بنیانگذار مسیحیت است، به انگار مسیحیان خدایی است که اراده کرده تا مانند یک انسان در روی زمین و در میان انسانها زندگی کند. ⁽¹⁾

در این میان، قرآن کریم با دیدگاه متفاوتی به موضوع می نگرد. قرآن اتهام زشت یهودیان به حضرت مریم را " بهتانی عظیم " قلمداد می کند و سخت به نکوهش یهودیان می پردازد و می فرماید: "به سبب کفر ایشان و آن تهمت بزرگ که به مریم زدندند، آنان را به عقوبت گرفتار می کنیم." ⁽²⁾

اما واقعیت دیگری نیز در قرآن آمده است و آن، اشارتهایی است که نشان می دهد عیسی (علیه السلام) خود را بنده ی خداوند می دانست و بر نفی الوهیت خویش پای می فشرد و مردم را از پرستش خود باز می داشت و به عبادت خداوند ترغیب می کرد:

- "گفت من بنده ی خداوند هستم" ⁽³⁾

- "در حقیقت خداوند پروردگار من و شماست، پس او را بپرستید." ⁽⁴⁾

- "به آنان چیزی جز آنچه به من فرمان داده ای نگفته ام که خداوند را که پروردگار من و پروردگار شماست بپرستید و تا هنگامی که در میان آنان بودم بر آنان گواه بودم و چون روح مرا گرفتی تو خود نگهبان آنان بودی و تو بر همه چیز شاهدی." ⁽⁵⁾

از این آیات چنین بر می آید که چه بسا زمزمه الوهیت مسیح در زمان رسالت خود او نیز شنیده شده و عیسی (علیه السلام) خود به مقابله با آن پرداخته است.

در راستای محتوای قرآن کریم، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز نگاه اسلام را به دیدگاه مسیحیت و یهودیان، این گونه توصیف می کنند: "درباره ی مسیح (علیه السلام) دو گروه هلاک شدند: گروه اول یهود که او را دشمن گرفتند تا جایی که به او بهتان زدند و گروه دوم نصارا که آنقدر به او دوستی ورزیدند که او را خدا قرار دادند." ⁽⁶⁾

در پایان آنچه مهم است، این است که ما انسان ها برای رسیدن به جامعه ای مترقی و پیشرفته می بایست به حقوق هم احترام بگذاریم.⁽⁷⁾ اما زندگی مسالمت آمیز بین پیروان ادیان الهی و حتی مکاتب مختلف بشری نباید مانع از بررسی عمیق و موشکافانه ی اعتقادات و افکار مختلف شود. لذاست که باید برای یافتن جواب پرسشهای خود، به مطالعه و تحقیق پیرامون این گونه باورها بپردازیم و یقینا یاری حقیقت جویان راستین، وعده قطعی خدا است.

 " بر گرفته از کتاب "اسلام آیین برگزیده"، تالیف: علیرضا مسجد جامعی "

سایت رشد، سالروز میلاد

عبد برگزیده پروردگار و پیامبر بزرگ الهی،

حضرت عیسی بن مریم (علیه السلام)

را بر تمامی جهانیان و به خصوص شما دوست گرامی تبریک و تهنیت می گوید.

پایگاه اسلامی شیعی رشد

پاورقی ها:

1. برای مطالعه بیشتر رجوع شود به اعتقاد نامه ی نیقیه نوشته شده در سال 325 میلادی

2. "و بکفرهم و قولهم على  مریم بهتانا عظیما" (سوره نساء، آیه 156)

3. "قال إنىّ  عبد الله آتانى  الکتاب و جعلنى نبیا" (سوره مریم، آیه 30)

4. " إن الله هو ربى  و ربکم  فاعبدوه هذا صراط مستقیم"  (سوره زخرف، آیه 64)

5. "ما قلت لهم إلا ما أمرتنى به أن اعبدوا الله ربى و ربکم و کنت علیهم شهیدًا ما دمت فیهم فلما توفیتنى کنت أنت الرّقیب علیهم و أنت على  کل ّ شى ء شهید" (سوره مائده، آیه 117)

6. بحار الانوار، جلد 35، صفحه 322

7. البته برخی از ادیان در این زمینه خود پیش قدم می شوند و به خصوص در میان آنها اسلام و تشیع، شدیدا مدافع و حامی حقوق انسانها هستند و تعالیم خاصی را در این زمینه به پیروان خویش ارائه می دهند.