بسمه تعالي

چند روزي است که از عاشوراي حسيني ، آن حماسه عظيم و سند مظلوميت اهل بيت پيامبر (ص)  مي گذرد . پس از حادثه عاشورا و شهادت جانگداز سيدالشهدا (ع) و ياران با وفايش ، يزيد – حاکم جائر اموي و عامل اصلي جنايت هولناک کربلا – بر اين گمان بود پرچمي  که اباعبدالله الحسين (ع ) آن را بر افراشت ، بر زمين نشسته است و چراغ هدايت حسيني ، رو به خاموشي مي گرايد ؛ اما او سخت در اشتباه بود ؛ چرا که عاشورا ، پيام رساني مانند زينب (س) داشت . براستي وجود با عظمت زينب کبري (س) بود که به همراه امام سيد الساجدين ، زين العابدين (ع) ، به افشاي ظلم و فساد يزيد و اطرافيانش پرداخت و پيام آن حماسه الهي را به گوش مردم غافل زمانه رسانيد و بدرستي که تاريخ گواهي مي دهد که زينب ظرفيت حمل اين رسالت رباني را داشت .

مقام و منزلت زينب (س) ، علم او ، عبادت و پرستش او و استقامت و پايداري اين بانوي بزرگوار ، همگي نشانگر علو مرتبت چنين اسوه تقوا و پاکدامني است . زينب (س) نه تنها از خاندان وحي و زاده فاطمه زهرا (س) بود ، بلکه خود دريائي از علم را به همراه داشت . همان علمي که امام چهارم ، او را بدان ، اينگونه ستود : " انت بحمد الله عالمه غير معلمه و فهمة غير مفهمه " . " شما ( وجود مقدس زينب (س) ) بحمد خدا ، دانشمندي آموزگار ناديده و دانائي بدون آموزنده مي باشيد . " و منظور امام اينست که سرچشمه علوم عمه ايشان ، از همان سرچشمه علوم نبوي و معارف علوي است . ايشان در دوران حکومت امير مؤمنان (ع) ، مجلس درسي براي بانوان مدينه تشکيل داده بودند و به تفسير قرآن مي پرداختند .

زينب (س) حتي در زمان بيماري امام سجاد (ع) ( که بنا بر مصلحت الهي و تنها در مقطع زماني واقعه عاشورا و اندکي پس از آن روي داده بود ) نيابت خاصي از امام حسين (ع) بر عهده داشتند و محل مراجعه مردمدر  مسائل حلال و حرام و سؤالاتشان بودند .تهجد و عبادت اين بانوي مجلله نيز به سان علم او ، کم نظير بود . تا آنجا که او نافله شبش را حتي در شب يازدهم محرم ( پس از به شهادت رسيدن سيدالشهدا و ديگر برادران و حتي فرزندان زينب و همچنين پس از هجوم  سيل عظيم مصائبي که بر او واقع گشت ) ترک ننمود . و اما مقام زينب ....

صحبت درباره مقام بانوئي که امام زمانش به هنگام ديدار با او ، به احترام او در مقابل قدومش مي ايستد و اورا در جاي خوش مي نشاند ، بسي دشوار است و ما تنها به ذکر گوشه اي از بيکران منزلت او بسنده مي کنيم . امام حسين (ع) در وداع آخرينش با زينب کبري (س) خطاب به او فرمودند که خواهرم مرا در نماز شبت از ياد مبر .

و چه غمبار است که بانوئي با چنين علو مقام را در عصر عاشورا به اسارت بگيرند و او را خارج شده از دين خدا بنامند بر پيکرش تازيانه زنند ....

و اينها همه جلوه اي عظيم از صبر زينب  (س) بود ...

آري ، زينب (س) به همراه امام سجاد (ع) قافله سالار کاروان اهل بيت بودند . قافله اي که حامل کودکان يتيم و رنج ديده و زنان مصيبت کشيده اي بود که تنها مونسشان را زينب (س) مي دانستند و به او پناه مي بردند . او نيز در تمامي مصائب ف خود را سپر بلاي آنان قرار مي داد و مصيباتشان را بر جان خود مي خريد و به همراه برادر زاده بزرگوار خود ، امام سجاد (ع) همچنان پرچم نهضت حسيني را بر افراشته نگهداشت و با افشاگريهاي خويش عليه حکومت ننگين اموي ، پايه سلطه ظلم و جور را متزلزل نمود .

سلام بر قلب بردبار زينب و لسان شاکر او ...

سايت رشد هفتمين روز شهادت امام حسين بن علي (ع) و اصحاب گراميشان و  ایام مصيبت جانکاه اسارت خاندان رسول خدا (ص) ، را گرامی می دارد.

سايت اسلامي شيعي رشد