|
باسمه تعالي
« عشق يعني حسين ... »
. . . بنگر يقين حسين را ، كه حقيقت آن دوري قلب او از دنياست و اين صفت در او آشكار است . هنگامي كه از مدينه بيرون آمد و به زمين كربلا رسيد ، براي برادرش محمد حنفيه و ساير خاندانش از بني هاشم ، نامه اي نوشت با اين مفهوم : " اين نوشته ايست از حسين بن علي به سوي برادرش محمد بن علي و كساني از بني هاشم كه نزد اويند ، اما بعد پس گويا دنيا هيچ نبوده و آخرت هميشه بوده است "(1) . آيا اين ، چيزي جز دل بريدن از دنيا و دل بستن به آخرت است ؟
لذا امام سجاد (عليه السلام) مي فرمايد كه هرچه كار بر حسين شديد تر مي شد ، رخساره اش مي درخشيد و اطمينانش بيشتر مي‌گشت ، تا اينكه بعضي از دشمنان به بعضي ديگر گفتند : " حسين را ببينيد كه چگونه از مرگ باك ندارد "(3) . . .
ببين دعا وتلاوت قرآن حسين را ، چنانكه براي آن ، شب عاشورا از دشمن مهلت گرفت و در آن شب به خاطر تلاوت و مناجات و عبادتش ، 30 نفر از لشگر دشمن هدايت يافتند و به جانب آن حضرت شتافتند و فيض شهادت بردند . از آن هنگام كه حسين مقابل دشمنان ايستاد تا وقتي كه سر مباركش را بر نيزه كردند ، پيوسته به تلاوت قرآن و ذكر خدا مشغول بود ، حتي در آن هنگام كه كامش از شدت تشنگي خشكيده بود . اين حسين است كه صبح عاشورا اينگونه با خدايش مناجات مي كند : "خدايا ، تو در هر غم و اندوهي پناهگاه من و در هر پيشامد ناگواري مايه اميد من هستي . هر حادثه تلخي پيش آيد ، تو سلاح و پناه مني . چه اندوههاي كمر شكني بر من فرود آمده كه ( در آنها) دلها ناتوان و راه چاره مسدود مي شود و دوستان دوري مي جويند و دشمنان زبان به شماتت مي گشايند ، در چنين مواقعي شكايت به تو آوردم و تو اين غمها را بر طرف ساختي . . . " (2)
و نگاه كن صبر حسين را ، بر خاك گرم كربلا افتاده ، تمام اعضايش از صدمه تيره و نيزه و شمشير مجروح و پاره پاره ، سرش شكافته ، پيشانيش شكسته ، سينه اش از تير سوراخ سوراخ ، تيري زير گلويش را خسته ، تير ديگر پهلويش را شكافته ، زبانش از خشكي به كام چسبيده ، جگرش از تشنگي تفتيده ، لبهايش از عطش خشك شده ، قلبش از براي اصحاب كشته شده اش و خانواده بدون كس و ياورش به درد آمده ، دستش از ضربت دشمن قطع گشته ، نيزه به پهلويش جاي گرفته ، سر و رويش از خون گلگون شده ، صداي استغاثه خانواده و كودكانش از يكطرف و شماتت و ملامت دشمنان از طرف ديگر و كشته هاي اصحابش هم از سوئي ديگر ، با وجود همه اينها آهي نكشيد و قطره اشكي از روي مذلت نريخت و همي مي گفت : " صبرا علي قضائك ، لا معبود سواك ، يا غياث المستغيثين " ، "( اي پروردگار من ) ، بر قضاي تو شكيبايم ، معبودي جز تو نيست ، اي پناه پناه جويان " (4) . . .
اينست كه در زيارت امام حسين ( عليه السلام) مي خوانيم : " به راستي كه فرشتگان آسمان از شكيبائي تو به شگفت آمدند "(5)
سلام بر حسين مظلوم ، سلام بر حسين شهيد . . .
« برگرفته از كتاب " خصائص الحسينيه" ، تأليف مرحوم آيت الله شيخ جعفر شوشتري (ره) »
سايت رشد ، فرارسيدن عاشوراي حسيني ،
سالروز شهادت رحمت واسعه خدا ، سيد الشهداء
امام حسـين (عليه السلام )
و اصحاب گرانقدرشان
را به تمامي آزادگان جهان تسليت مي گويد .
همچنین سایت رشد شما را دعوت به شنیدن فایل صوتی به این مناسبت می کند، که به این منظور می توانید اینجا را کلیک کنید.
پايگاه اسلامي شيعي رشد
...........................................
پاورقيها :
1- كامل الزيارات ، باب 24 ، حديث 16
2- ارشاد شيخ مفيد ، جلد 2 ، صفحه 96
3- معاني الأخبار ، صفحه 288
4- ينابيع المودة ، جلد 3 ، صفحه 82
5- بحار الأنوار ، جلد 98 ، صفحه 322
|
