پایگاه اسلامی شیعی رشد

(roshd.org)
 
 
  مناسبت نامه > ولادت امام جواد (علیه السلام) > تاريخ مناسبت: 1397/12/25    
 
 
 

 باسمه تعالی

 

«بندۀ کيستی؟»

امروزه ما در معرض دريافت اطلاعات مختلف از افراد مختلف، وسائل ارتباط جمعی، شبکه‌های اجتماعی، گروه‌های فضای مجازی و رسانه‌های مختلف ديداری و شنيداری هستيم. اين اطلاعات از درگاه‌های متفاوت و در زمان‌های مختلف به ما عرضه می‌شود و حتی ممکن است در تمام لحظات شبانه‌روز، حجم داده‌ها و ورودی‌ها، ما را به حال خودمان رها نکند. از طرفی، بسياری از اقدامات و تصميمات ما در زندگی روزمره خواسته يا ناخواسته، ارادی يا غير ارادی، برخواسته از شنيده‌ها و دريافت‌هايی است که از گوشه و کنار و از طرق مختلف کسب می‌کنيم، تا جایی که در برخی موارد، بخش‌هایی از زندگی و تصميمات افراد توسط ديگران مديريت و هدايت می‌شود. اهميت شنيده‌ها و دريافت‌ها تا جایی است که امام جواد (عليه السلام) می فرمايند:

"کسى که به سخن گوینده‏اى گوش فرا دهد، با این عمل وى را بندگى کرده‌است. اگر گویندۀ سخن از خدا گوید، او خدا را بندگى کرده و اگر از زبان شیطان سخن گوید، شیطان را بندگى نموده‌است."(1)

در اين فرمايش، "گوش فرادادن" يا به بيان ديگر "گوش سپردن" که يک عمل اختياری و برخواسته از خواست و ارادۀ انسان می‌باشد، مورد توجه قرار گرفته است. گوش فرادادن به برخی از سخنان مايۀ آرامش، تقويت اراده و ثبات قدم در مسير بندگی خداوند می‌شود و در نقطه مقابل، قرار دادن خود در معرض برخی از سخنان، پيام‌ها و مطالب، انسان را دچار التهاب، روحيۀ سرکشی و تصميمات و اقدامات غير صحيح می‌نمايد.

با توجه به فرمايش امام جواد (عليه السلام)، با وجود فرصت‌های محدود در زندگی، يکی از کليدهای موفقيت در زندگی و از رمزهای دستيابی به سعادت، مرزبندی ورودی‌ها و تدبير فرد در دریافت اطلاعات می‌باشد.

سایت رشد، فرارسیدن دهم ماه رجب، سال‌روز میلاد

نور و حجت خدا در تاریکی‌های زمین،

نهمین پیشوای شیعیان

حضرت امام محمد بن علی الجواد (علیه السلام(

را به تمامی مسلمانان، به خصوص شما دوست گرامی تبریک و تهنیت می‌گوید.

 پایگاه اسلامی شیعی رشد


پاورقی:

1- قال (علیه السلام) : مَنْ أصْغى إلى ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَاللّهَ، وَ إنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبلیس فَقَدْ عَبَدَ إبلیسَ. تحف العقول، حسن بن شعبه حرّانى‏، صفحه ۴۵۶