پایگاه اسلامی شیعی رشد

(roshd.org)
 
 
  مناسبت نامه > شهادت امام صادق (علیه السلام) > تاريخ مناسبت: 1397/04/18    
 
 
 

 باسمه تعالی

 

«طلای مشورت»

زندگی امروز مملو از تلاطمات و اتفاقات ريز و درشت است. کمتر کسی است که در تمامی حوزه‌های زندگی خبره باشد و آگاهی فراگير داشته باشد. در اين شرايط، یکی از توصيه‌های مؤکد اهل بيت (عليهم السلام) به شيعيان، بهره‌مندی از گوهر ارزشمند مشورت است که همچون طلا هيچ‌گاه از ارزش آن کاسته نمی‌شود. مشورت کردن با افراد عاقل، آزموده، خيرخواه و پرهيزکار و مشورت‌پذيری از ايشان، موجب خير و برکت و يکی از ارکان موفقيت در زندگی است.(1) امام صادق (علیه السلام) در اين زمينه می‌فرمايند: "هیچ تکیه‌گاهی مطمئن‌تر و موثّق‌تر از مشاوره نیست."(2 و 3)

خداوند نيز در قرآن کريم هنگام ذکر اوصاف مؤمنان، بيان می‌دارد: "و در انجام کارها با يکديگر مشورت می‌کنند."(4)

متأسفانه ديده می‌شود که افراد زيادی به دليل غفلت از مشورت و عدم مشاوره، گرفتار مشکلات، ضررها و معضلات پيچيده‌ای می‌شوند که شايد با يک مشورت ساده اساسا از ابتدا رخ نمی‌دادند. امام صادق (عليه السلام) در بيانی ديگر می‌فرمايند: "کسی که مشورت کند، هلاک نمی‌شود."(5)

ارزش مشورت آنقدر بالاست که امام صادق (عليه السلام) به نقل از پيامبر اکرم (صلی الله عليه و اله و سلم) فرمودند: "نظر خواستن از فرد عاقل خيرخواه، باعث برکت است و هدایت و توفیقی است از جانب خدای بزرگ؛ اگر فرد نصيحت‌گرِ عاقل، نظری داد، مخالف آن عمل مکن که باعث هلاکت است."(6)

سایت رشد فرارسیدن 25 ماه شوال، سالروز شهادت

وارث پیامبران و پیشوای نیکوکاران،

امام جعفر بن محمد الصادق (علیهم السلام)

را به تمامی مسلمانان، به خصوص شما دوست گرامی تسلیت عرض می‌‌کند.

پایگاه اسلامی - شیعی رشد


پاورقی‌ها:

1- امام صادق (عليه السلام): "در کارهای خود – که از نظر دین نیز جایز باشد – با کسی مشورت کن که در او پنج خصلت باشد. عقل و بردباری و آزمودگی و خیرخواهی و پرهیزکاری." (مصباح الشریعة، صفحه 152 – بحار الانوار، جلد 72، صفحه 103)

2- کافی، جلد 2، صفحه 8

3- بديهی است اين موضوع تناقضی با توکل و تکيه‌گاه بودن خداوند ندارد، بلکه فرد بايد پس از مشورت و انديشيدن تمهيدات لازم در کارها در نهايت به خداوند توکل کند.

4- قرآن کريم، سوره شوری، آيه 38

5- محاسن، صفحه 601، بحار الانوار، جلد72، صفحه 101

6- محاسن، صفحه 602،وسائل الشيعة، جلد، 12، صفحه 42