باسمه تعالی

«تأمین اجتماعی در حکومت علوی‏»

پيرمرد نصرانى، عمرى كار كرده و زحمت كشيده‌بود. اما ذخيره و اندوخته‌‏اى نداشت. آخر كار نابینا هم شده‌بود. پيرى و كورى همه با هم جمع شده و جز گدايى راهى برايش باقى نگذارده بود؛ كنار كوچه مى‏‌ايستاد و گدايى مى‏‌كرد. مردم هم ترحم مى‌‏كردند و به عنوان صدقه، پشيزى به او مى‏‌دادند و او از همين راه بخور و نمير به زندگانى ملالت‌بار و سخت خود ادامه مى‏‌داد.

تا روزى خلیفۀ مسلمین، اميرالمؤمنين، على‌بن‌ابى‌طالب (عليه السلام) از آن جا عبور كرد و او را به آن حال ديد. از همراهان خود در مورد پیرمرد پرس‌وجو کرد و آن‌ها شرایط و سابقۀ او را شرح دادند.

على (عليه السلام) به همراهان خود فرمود:

 "عجب! تا وقتى كه توانايى داشت از او كار كشيديد و اكنون او را به حال خود گذاشته‏‌ايد؟! سوابق اين مرد حكايت مى‌‏كند كه در مدتى كه توانايى داشته، كار كرده و خدمت انجام داده‌است. برويد از بيت‌المال به او مستمرى بدهيد.⁽¹⁾"

(برگرفته از کتاب "داستان راستان" تالیف: "استاد شهید مرتضی مطهری" (با تلخیص)(

سایت رشد فرارسیدن 21 ماه رمضان سال روز شهادت

امام پارسایان و پیشوای عدالت خواهان

امیرالمؤمنین، علی بن ابی‌طالب (علیهم السلام)

را به تمامی مسلمین جهان، به خصوص شما دوست گرامی تسلیت می‌گوید.

 پایگاه اسلامی - شیعی رشد

پاورقی: 

1ـ مرَّ شيخ مكفوف كبِير يسأَل فقال أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ ما هذا قالوا يا أَميرالمؤمنِين نصرانيّ فقال أَميرالْمؤمنِين استعملْتموه حتَّى إِذا كَبِرَ و عجز منعتموه أَنفقوا عليه من بيت المال. (وسائل الشیعه، جلد 15، صفحه 66)