باسمه تعالی

"پيشوای سخاوتمند"

یكی از صفات امام عسکری (علیه‌السلام) در طول زندگانی 29 ساله‌شان، رسيدگی و اهتمام ایشان به مشکلات و گرفتاری‌های مردم و به خصوص شيعيان بود. در اين زمينه مورخان چنین نقل كرده‌اند:

"محمد فرزند علی بن ابراهیم می‌گوید:

دستانمان خالی و روزگارمان سخت شده بود. پدرم به من گفت: "ما را نزد این مرد - امام حسن عسكری ]عليه السلام[ - كه وصف بخشش و سخاوت او را شنیده‌ایم، ببر". به او گفتم: "آیا او را می‌شناسی؟" گفت: "او را نمی‌شناسم و تا كنون او را هرگز ندیده‌ام". ما نیز به قصد دیدار امام راه افتادیم. در میانه راه پدرم گفت: "چقدر خوب است كه ایشان به ما پانصد درهم عطا كند؛ دویست درهم برای پوشاك، دویست درهم برای خوراك (آرد) و صد درهم برای مخارج." من هم با خود گفتم: "ای كاش به من نیز سیصد درهم ببخشد؛ با صد درهم چهارپايی بخرم و با صد درهم مخارج خود را تأمین كنم و صد درهم دیگر را خرج پوشاك كنم و به سوی منطقه‌ «جبل» بروم."

هنگامی كه به خانه حضرت رسیدیم، غلام ایشان به سوی ما آمد و گفت: "علی بن ابراهیم و فرزندش محمد داخل شوند." همین‌كه وارد شدیم و بر حضرت سلام كردیم، ایشان به پدرم گفتند: "یا علی! چرا تا كنون نزد ما نیامده‌ای؟" عرض کردم: "آقای من! از اینكه شما را با این حال دیدار كنم، خجالت می‌كشیدم." اندكی درنگ كردیم و سپس خارج شدیم. غلام حضرت به دنبال ما آمد و به پدرم كیسه‌ای پول داد و گفت: "این پانصد درهم است؛ دویست درهم برای پوشاك، دویست درهم برای خوراك (آرد) و صد درهم برای مخارج". سپس كیسه‌ دیگری به من داد و گفت: "این ‌سیصد درهم است؛ صد درهم را برای خریدن چهارپا خرج كن و صد درهم برای پوشاك و صد درهم برای مخارج."

... محمد نیز راه خود را پیش گرفت و به برکت عنايت امام وضع مالی خوبی پيدا کرد و از توانگران گشت.⁽¹⁾ امام بدین گونه این خانواده علوی را از بی‌چیزی و تهیدستی نجات داد و زندگی اقتصادی خوبی برای آنان فراهم كرد."

یكی دیگر از نمونه‌های رسيدگی امام به گرفتاری‌های شيعيان را ابوهاشم جعفری این گونه نقل می‌كند:

"در نامه‌ای به امام حسن عسكری (علیه‌السلام) از تنگی زندان و سختی اوضاع شكایت كردم. امام به من نوشت كه تو نماز ظهر امروز را در خانه‌ات می‌خوانی. هنگام ظهر از زندان آزاد شدم و همان‌طور كه ایشان گفته بود، نماز ظهر را در خانه‌ام خواندم؛ لیكن همچنان تنگدست بودم. پس نامه‌ای به ایشان نوشتم و از ایشان یاری خواستم. همین‌كه به خانه‌ام رسیدم، صد دینار برایم فرستاد و در نامه‌ای به من نوشت كه اگر چیزی می‌خواهی و خواسته‌ای داری، بدون خجالت و هراس آن را بخواه كه - ان شاءالله - به دست خواهی آورد."⁽²⁾

موضوعی که در دو حکايت فوق جالب توجه است اين است که علي‌رغم آنکه امام، که سه سال از دوران شش شاله امامتشان را در زندان بودند و سه سال ديگر نيز توسط دستگاه عباسی تحت نظر و مراقبت بودند، خود، شيعيان را به استمداد و مطرح کردن مشکلاتشان با ايشان ترغيب فرموده‌اند⁽³⁾ که اين موضوع حاکی از اوج سخاوت و عزم و تلاش ایشان برای رفع سختی‌های مردم هم‌عصر خود و به‌ويژه شيعيان می‌باشد.

(برگرفته از "زندگانی امام حسن عسکری (علیه السلام)"، تالیف: "مرحوم حجةالاسلام شیخ باقر شریف قرشی (با برخی اضافات)) ⁽⁴⁾

سایت رشد فرارسیدن 8 ربیع الاول،

سالروز شهادت پیشوای یازدهم شیعیان

امام حسن بن علی العسکری (علیه السلام)

را به تمامی مسلمانان جهان، به خصوص شما دوست گرامی تسلیت می‌گوید.

پایگاه اسلامی شیعی رشد

پاورقی‌ها:

1- الارشاد شیخ مفید، جلد 2، صفحه 326

2- الارشاد شیخ مفید، جلد 2، صفحه 330

3- ذکر اين نکته لازم است که توصيه امام مبنی بر عرض حاجت به ايشان در مورد ائمه معصومين (عليهم السلام) مصداق دارد و عرض حاجت به مردم عادی نه تنها توصيه نشده است، بلکه طبق تعاليم دينی مذموم می‌باشد.

4- متن فوق از ترجمه فارسی اثر نویسنده که توسط آقای حسن اسلامی انجام گرفته، انتخاب گردیده است.