باسمه ‏تعالي

«صد شكر بر اين، صد حيف از آن»

عيد فطر با همه‏ي شيريني و فرخندگي، آدمي را بر سر دو راهي شوق و تاسف مي‏گذارد. از يك سو شادمانيم كه در دوره ‏ي امتحان از عهده به در آمديم و دستورات الهي را اطاعت كرديم و از سويي اندوهگين هستيم كه چرا چنين دوره‏ا‏ي كه با رحمت و مدد الهي همراه بود، سپري شد. با رسيدن عيد فطر، ماه رمضان رخت برمي‏بندد و چشمان ما تا سال بعد به انتظار آمدنش به راه خواهد بود. رفتن اين ماه گران ‏قدر براي همه ‏ي كساني كه طعم روزه ‏داري را چشيده‏اند، بر سفره ‏هاي سحر و افطار اين ماه نشسته‏اند، در هواي آمرزش‏آميز و مغفرت‏آور اين ماه تنفس كرده‏اند و در سايه‏ ي آن از شر شيطان در امان بوده ‏اند، قابل درك است و همه كم و بيش حسرت رفتن اين اوقات را درك مي‏كنند اما هيچكس به اندازه ‏ي خاندان اهل‏البيت «عليهم ‏‏السلام» كه در مسير اطاعت و بندگي خداوند از همه پيشي گرفته و پشوايان اهل تقوي شده‏ اند، آثار فقدان اين ماه را درك نمي‏كند. امام سجاد «عليه ‏السلام»، بزرگ آموزگار نيايش و مناجات‏ عارفانه، در دعاي چهل و پنجم صحيفه‏ ي سجاديه در قالب يك نيايش و مناجات، شيوه ‏ي وداع با اين ماه مبارك را به ما آموزش مي‏دهد. امام در اين مناجات پس از حمد و ثناء الهي، از خدا بخاطر آنكه با قرار دادن تكاليفي خاص در اين مقطع شريف از زمان، موجبات تقرب مسلمانان به خود را ايجاد كرده است، شكرگزاري مي‏كند و در ادامه مي‏ فرمايد:

«اين ماه مبارك، در ميان ما به شايستگي زيست و به نيكي همنشين ما گرديد و گران‏ مايه‏ ترين سودهاي جهان را به ما بخشيد و چون مدتش به سر آمده و شمار روزهايش پايان گرفت، از ما جدا شد.

اينك او را بدرود مي‏گوييم؛ همچون كسي كه رفتنش براي ما دشوار است و ما را دچار اندوده مي‏كند ...

بدرود بر تويي كه از گرامي ‏ترين اوقاتي بودي كه با ما همنشين شد ...

بدرود بر تو اي همنشيني كه تا هستي پر قدر منزلتي و چون جدا شوي، فراق تو دردناك است...

بدرود بر تو اي همدمي كه وقتي آمدي، آرامش براي دل ‏هاي ما آوردي و شادمانمان كردي وچون سپري شدي ما را در وحشت تنهايي گذاشتي و درد فراق افزودي.

سلام بر تو اي مددكاري كه ما را در مقابله با شيطان يار بودي و اي رفيقي كه راه ‏هاي نيكي كردن را پيش پاي ما هموار نمودي.

بدرود بر تو كه چه بسيار گناهان ما را نابود كردي و چه بسا عيب‏ها ي گوناگون ما را پوشاندي!

بدرود بر تو كه كه براي گناهان ‏كاران چه طولاني بودي و در دل‏ها ي مومنان چه پرشكوه بودي!

بدرود بر تو كه با بركت بسيار به ما روي آوردي و ما را از چرك‏هاي گناهان شستشو دادي!

بدرود بر تو كه ديروز چون با ما بودي، به سختي دلبسته‏ات بوديم و فردا كه از ميان ما خواهي رفت، از جان و دل آرزومندت هستيم.

‌‌[خدايا] پوزش ما را بپذير كه در اين ماه در در اداي حق تو كوتاهي كرديم و عمر ما را به ماه رمضان آينده برسان ...   

خدايا، اكنون كه اين ماه به پايان رسيد و جامه‏ ي زمان را به دور افكند، تو نيز جامه ‏ي گناهان ما را درآور و به دو بيفكن و با رفتن اين ماه، بدي‏هاي ما رانيز ببر و ما را به سبب آن از نيك‏بخت‏ترين روزه‏ داران و پرنصيب‏ترين و بهرمندترين‏ آنان قرار ده.

خدايا اگر كسي از روزه ‏داران، چنان كه بايد، حق اين ماه و حرمتش را پاس داشته و به احكام آن عمل كرده و از گناهان دوري ورزيده است يا به وسيله‏اي به تو تقرب جسته كه خشنودي و رحمتت را براي او در پي داشته است، همانند آنچه به او مي‏بخشي از خوان بي‏نيازي ‏ات به ما نيز ببخش و چندين برابر آن را از فضل خود به ما ارزاني كن كه فضل تو كاستي نمي‏گيرد و گنجينه‏ هاي تو نقصان نمي‏پذيرد ...

خدايا، ما در اين روز فطر كه آن را براي مومنان روز عيد و شادي و براي دينداران هنگامه ‏ي اجتماع و همكاري قرار دادي، از هر گناهي كه مرتكب شده‏ايم، از هر زشتي كه پيش از اين كرده‏ايم و از هر انديشه‏ ي بد كه در دل خود نهان داشتيم، دست برمي‏داريم و به سوي تو مي‏آييم؛ همچون كسي كه ديگر خيال بازگشت به گناه را ندارد و ديگر مرتكب هيچ گناهي نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذره‏ اي شك و ترديد. پس بر بازگشت ما آغوش گوشاي و از ما خشنود باش و ما را بر ترك گناه استوار بدار! »  (1)

اميد كه خداوند، عمر ما و دوستان‏ مان را در اطاعت و بندگي خويش طولاني ساخته و ما را باز هم در رمضاني ديگر بر سفره ‏ي عفو و بنده ‏نوازي خويش بنشاند و از مهرباني‏ ‏هاي ويژه ‏اش بهرمند كند.

آمين يا رب العالمين

سايت رشد، فرار رسيدن عيد سعيد فطر،

 روز شادماني مومنان و تقوي‏ پيشگان را  

بر شما دوست عزيز تهنيت مي‏گويد!

پايگاه اسلامي شيعي رشد

پاورقي:

1. صحيفه‏ي سجاديه، نيايش چهل و پنجم، نيايش در بدرود ماه مبارك رمضان