بايد گفت ، نگاه اسلام به ازدواج ، تنها ارضاي شهوت نيست ، بلکه اسلام ازدواج را باعث تکامل زن و مرد مي داند و آنچنان عميق به اين موضوع مي نگرد که اگر انگيزه ازدواج انگيزه اي الهي باشد ، خود نوعي عبادت محسوب مي شود . درحديثي از پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) است كه مي فرمايند :

" من تزوّج فقد احرزنصف دينه ، فليتـّق الله في النصف الباقي "،

" هر کس ازدواج نمايد ، نصف دين خويش را بدست آورده است ، پس در نيمه باقيمانده ، تقواي الهي پيشه کند ."⁽¹⁾

زهد اسلامي نيز که در جهان بيني اين دين آسماني تبيين مي شود ، پناه بردن به کوه و بيابان و دوري جستن ازمال و منال و زن و فرزندان نيست ، بلکه استفاده صحيح از متاعهاي دنيوي در جهت آباد نمودن زندگي اخروي انسان ، در عين عدم وابستگي و دلبستگي به دنياست.
اما در پاسخ قسمت دوم سؤال ، توجه شما را به اين نکته جلب مي نمائيم که برخي از امور وجود دارند که از خصائص انبياء و يا اولياء الهی  به شمار مي روند و خداوند آن امور را تنها مختص آنان قرار داده است . در اين گونه از امور ، نه تنها ساير افراد امت مأمور به پيروي از آنان نيستند ، بلکه لزوم عمل نمودن به آن وظيفه خاص براي انبيا و يا ائمه ديگر نيز وجود ندارد . به عنوان مثال همان گونه که مي دانيد ، نماز شب بر پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم ) واجب بود ، در حاليکه بر ساير مسلمانان مستحب است . به اين گونه از امور خصائص انبيا و يا ائمه گفته مي شود .( وجوب نماز شب بر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ، از خصائص آن حضرت است .)

در مورد عدم ازدواج حضرت عيسي (علیه السلام) نيز ، همين گونه است و از خصائص آن حضرت به شمار مي رود . بنابراین ساير امت ايشان و مردم دیگر، نبايد در اين امر به ايشان تأسي نمايند ؛ چرا که خداوند بنا بر مصلحتي اين حکم را تنها براي ايشان قرار داده است . البته براي اين امر ، دلائلي نيز ذکر شده است . (یادآوري اين نکته ضروري است که رسول و يا امام در تمامي موارد ، الگوي مردم به شمار مي روند و سايرامت بايد در اعمال و رفتار خود به آنان تأسي نمايند ، جز در باره خصايص ويژه آن نبي و يا آن امام ، که تنها ويژه اوست و خداوند آنرا براي ديگرافراد امت قرار نداده است . )
در باره ازدواج يا عدم ازدواج حضرت ولي عصر (عج) ، بايد گفت ، بنا بر احتمال قوي و براين پايه که حضرت به علت پيروي از آئين پيامبر اسلام ، به سنتهاي ايشان نيز عمل مي نمايند ، آن حضرت داراي همسر و فرزند مي باشند . البته اين مطلب را برخي از روايات و يا برخي جملات موجود در ادعيه اي که درباره امام عصر وجود دارد ، تأئيد مي نمايد . اما احتمال ضعيفي وجود دارد که حضرت در اين مورد خاص بنا بر حکمت الهي و فرمان خداوند ، مأمور به پيروي از اين سنت رسول خدا نباشند و اين مورد نيز همانند غيبت ايشان ، که از خصوصيات آن بزرگوار است ، جزو ويژگيهايي باشد که تنها ايشان بنابر دلائلي ، مأمور به آن می باشند . بديهي است حتي در اين صورت نيز ، سايرين نبايد در اين امر خاص به آن بزرگوار تأسي نمايند . البته همان گونه که ذکر شد ، احتمال اول قوي تر است . انشاء الله پس از ظهور آن بزرگوار نيز ، حقيقت اين امر ، به طور کامل آشکار مي گردد .